Пыдами тыбэртяӈэ пэрць мань сянакудма, ӈэваханани ӈани’ «сэрако’’ неняӈгарид» поӈгэрӈа’’, тикыт хавна ӈамгэхэрт ӈэвахан вуни мий’’. Мань тикы сэр’’ неняӈгаха’’», хар’’н пыдахан, ӈэвахан неныдм’. Тикыринда ӈод’’ ин ӈу’’ то: «Небяхан юнрахарцюдм’!»
– Пыдар, Василей, ӈамгэ? – небяв пыса. – Мал’ пятанню’’! Сармикахад хунмбасан хыли? Ӈамгэр хадкэ?
– Ниӈэ.
– Са’’лимбада нохо ни тут’’?! – хадами ӈод’’ сэвда сюртявмла.
– Та ни-и, -ӈудам’ хоймлась, мань юнрадм’: – Тикы’’… «сэр’’ неняӈг’’»… мер’ тиӈгуд’’?
Небяв ванебтэй’’, хадахан сылы’’. Хадан сята халбуйӈэ вэнды, нирцьеда ӈындарев’ харома’’, ябтмбэй’’ сэвда талыд’’.
– Нидм’ тенев’, нюн нюкця, – пыда ма. – Юнуйхана хантанбата Седяӈот небя тикымда хэта юрвэда. «Сэр’’ неняӈгат» сяха’ тивам’ мань ӈадьбянда нив тенев’’. Илеӈгува’’ – манэтава’’.
«Фу-ты! Серод ӈо’’ нянмбэрха’’! Мал’ валавыд’’!»- вэнзовна мань ӈорцадэюв’’, ӈэн харто’ лыбцамдархыд’’, лат’’ ни’ ӈамдыв’’, Седяӈот небя’ хибя ӈэвахартм’ юнра лыдабтавэдм’. Хар’’н неныдм’, ненвани нид небян нибтя хадан хорацяхаю’’ тёня икдадо ниӈгбидма.
– Хэ! Неняӈг’’… сэраку’’… мэкадню’’!.. Сяха’ ӈани’ тиӈгобато’? А? – небяхаюн, хадахаюн намдва’ е’’эмня сюри ӈоб’’ лахана пысамбидм’, хар’’н ӈани’ хадан нярава ӈумбъям’ лат’’ нимня нензаболадм’.
Тикахавахана хадав юркӈгу’’ма, пелейкон’ си’’ми ханаӈгува, вэн’ нюкцядрев’ ӈун’ сярӈгува, харта ӈани’ неры ӈо’’маханда салкъя’’, тэнода мимба пяӈгу. Хадами тэнако мимбава, небями мальцям’ сэдбива. Мяд’ мюня пур’’ ха’’ебты, варъяда якар сян яӈорэй’’мана макода’ ӈэсонд’ нись хылвадю’’ ӈыдары. Пихий пихивахана выл ӈарханда неняӈгахат сыб’’набты. Мюйконд си’’имна неняӈг’’ мят ӈод’’ тюӈга’’. Тикахатат валакада ӈопой вэӈгор’’ –яка! Маньзьван теда’ неняӈг’’, яканд нямна ив вуни ӈа’’. Сярда хутюкодрев’ инян малхана ладсумбидм’, ӈэван нимня макабтырӈадм’, нись ӈадю’’ махан няна ӈэда юм’ нялъмяреван’ харвадм’, небян сямян мядота не ӈэва’ е’’эмня, хадан мал’ янд’ ний хадакэхэт сямян сава ӈэва е’’эмня хыносумбидм’. Хар’’н хыно’’ӈадм’, сэван ӈани’ няюнди’ яраӈга’’.
Пыди’ няхати’ васабтасьтыхы’, хурка мунзипой’’ хэвханан хадав тосьты, махан няӈы юм’ екасеты. Мань нензьданадарев’ санарӈадма, писянзь си’’лабтыдма – муӈгдарев’ пин’ пухубтаӈгӈадма. Яндоком’ ӈэван’ ӈэб’’нан – тэвахартув худабтаӈгудамзь!..
Ини ӈудо’’ то’’ма таӈэмд мань тарем’ тензибтевась. – Нями’ ненэся ӈо’’ иле хаиню’’!- ебцъени’ сём’ тензибтеба, маля ӈока понд ваерась хадав писецумбись. Ӈоб’’ибедорць пыда саӈомда макоданда няю’ илбива, сюртяв, тынарцие’’ ер’’мы сята пиделмэдрев халворӈгава. – Василей’’ мер’ нива хаӈгвам’ мань ӈамгэ теневасавув’? – Пулыта ни’ сэлуйраха ӈудида ха’’аврасьты. Тидкабтсава: нерцюйда хасава’’ нида няхаркарт похондо’ ниць танӈга’’. Хэко нябимдей похонанда ӈгумась. Харп сидям’ потакоӈэ садахана хабтюмась. Митрейм’ пунсяда ты тан’’ӈадась, хасава ӈацекэн нисянда ӈуди’’ Нина нябимдей похонанда индцялмась. Тюку хасава ӈацекэцяхартм’ –«Христа ради!» – лэтраван’ харва’’ нисядам’. Хуркари ӈэбта ӈо’’ нисянда нядаӈгодаи нив’ ӈэӈгу’’. Ти мань сита ябтан’ лэтрамбидамзь. Мань ӈани ӈамгэм’ пэртасадм’? Ти, нидам’ хынос’’: –
Хаерл – танаӈгов’’!
Хаерл – мэбе’’ӈов!
Нюни’ нюн илеӈгу,
Пыда мер’ ни хаӈгу’’:
Пыда теда’ – Василей,
Илебядё Василей!
Падвы малда тамна ни’’ӈа. Няю’ пелямда ӈани’ яляхана толаӈгура’’.