Теда’ валакада мань индкана сюреде поӈгэрта ӈамнерёнд ливарпэй сэв манэ’’ӈадм’.
Пуна тикыд лэкувна тарем’ ни’’ сюредеӈгу’’, – пыда ӈоб’’ лахана, – няйналтаӈгудо’! Тарця нумгана мале тыд хадохона нид хаеӈгу’’: суюд тамна ныхыси’’. Тюкохона нохор ӈо’’ ӈокава. Ирканани’ ӈани’ ханавэй’’ лэтмбада ябтот пидирма таня. Нохо’’ яхавар ханяна ваӈготирць таравамда тихинда теневада. Тиканд ӈэда ӈавламбидома. Сыранд ха’’амхана, синёхона енянд тотрев’ ханавэр ӈамгэхэртм’ вуни мание’’. Нохор тикырим’ нив’ ӈате’’: ябтонд ӈамнелада сар’’нюко тэврё ӈамда, су’’ляком’ нерон’ нюхулеӈгу. Тикар серота, пакос иленякои! Тад ӈо’’ тамна пинхадъива! – Нисяв сякни сылы’’, нирцьеда пыянда паха’ нид харомлэяд’’. Тоса юнра: – «Пыдхавар, хасавав нюв, хасуйхартар яр яӈгодарханю’’?»